N/z funkcjonariusze Milicji Obywatelskiej składający kwiaty pod pomnikiem poległych funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej na Placu Powstańców Śląskich we Wrocławiu.
N/z Kierownik Kliniki Chirurgii Dziecięcej Akademii Medycznej we Wrocławiu - prof. dr hab. Jan Słowikowski wraz z pracownicą kliniki przy urządzeniu Mikro-Astrup służący do badań równowagi kwasowo-zasadowej krwi i wymiany gazów w płucach.
Koncert prowadzony przez Andrzeja Markowskiego w kościele św. Marii Magdaleny we Wrocławiu. Koncert zorganizowany z okazji Festiwalu Wratislavia Cantans.
Fotografie dokumentują strajki na wrocławskich uczelniach z 1981r. Strajki te były wyrazem poparcia dla strajków w Łodzi z 21 stycznia 1981r. 9 lutego 1981r pogotowie strajkowe ogłosił NZS UWr. Na Uniwersytecie Wrocławskim, 16 lutego na wiecach w sali Longchamps'a oraz w sali Nehringa podjęto najważniejsze decyzje m.in. o przeprowadzeniu strajku ostrzegawczego w dniu 17 lutego 1981r.
Wejście do budynku Wydziału Filologicznego U.Wr. w czasie strajków w lutym 1981. Na zdjęciu widnieją plakaty zapowiadające 12 godzinny strajk ostrzegawczy w dniu 17 lutego 1981r oraz informujące o trwających już strajkach w Poznaniu oraz rozmowach łódzkich studentów z przedstawicielami Ministerstwa.
Plan filmowy "Tylko umarły odpowie" w hali zdjęciowej wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych. N/z z lewej reżyser Sylwester Chęciński (siedzący na kanapie), z prawej aktorka Ewa Wiśniewska.
Montaż neonu kameleona na Gmachu Zakładów Przemysłu Odzieżowego imienia 1 maja przy ulicy Oławskiej przez dwóch mężczyzn. W budynku od 1964 roku mieściły się szwalnie. Obecnie Dom Handlowy Kameleon, przed 1945 rokiem Dom Handlowy Rudolfa Petersdorffa zbudowany w 1928 roku według projektu Ericha Mendelsohna.
Trojaczki - punktowce. Budynki mieszkaniowe wzniesione na ulicy Mikołaja Reja o numerach 4,6 i 8 zbudowane według projektu Marii Molickiej. W 1968 roku budynki otrzymały tytuł "Mistera Wrocławia. Budynki tego projektu wzniesiono również na ulicach Kolejowej, Szpitalnej, Grabiszyńskiej i Stefana Wyszyńskiego.
Dwóch mężczyzn na czterokołowcu na Placu Grunwaldzkim, po prawej Dom Naukowca zbudowany w latach 1958-1960 dla pracowników szkół wyższych według projektu Jadwigi Garbowskiej Hawrylak, Edmunda Frąckiewicza, Igora i Marię Tawryczewskich
N/z pracownicy wrocławskiego Przedsiębiorstwa Robót Kolejowych i Inżynieryjnych w trakcie pracy nad budową linii tramwajowej trasy W-Z w tle Gmach Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu przy ul. Karola Szajnochy [niem. Stadtsparkasse und Stadtbibliothek Breslau, Stadtbibliothek Breslau].
Kolekcja 44 fotografii ukazująca skutki przerwania tamy w Iwinach w dniu katastrofy. 13 grudnia 1967 roku, o godzinie 3:15 z powodu błędu konstrukcyjnego nastąpiło przerwanie zapory ziemnej stawu osadowego przy kopalni miedzi "Konrad", w wyniku czego 12 mln. metrów sześciennych wody runęło na okoliczne wsie. Na fotografiach przedstawieni są głównie mieszkańcy wsi dotkniętych skutkami tego wydarzenia, zniszczenia dokonane przez sześciometrową falę wody i błota oraz służby mundurowe przy pracy, przy ograniczaniu skutków wydarzenia. W akcji ratunkowej pomagała zarówno milicja, pogotowie jak i wojska inżynieryjne prawdopodobnie z 18. Brygady Artylerii z Bolesławca. W wyniku tych zdarzeń śmierć poniosło 18 osób, a 570 osób zostało poszkodowanych. Zniszczeniu uległo około 150 budynków. Ludność okolicznych wsi została tymczasowo umieszczona w hotelu robotniczym "Konrad".
N/z dwóch nauczycieli stojących obok popiersia patrona Szkoły Podstawowej nr 64 we Wrocławiu Władysława Broniewskiego. Popiersie wykonane przez plastyczkę Krystynę Jackiewiczową odsłonięto 29 maja 1976 r.
Cukrownia w Klecinie (ówcześnie podwrocławskiej wsi, a obecnie dzielnicy Wrocławia) powstała w 1834 roku. Założona została przez braci G. i A. Liebichów i wrocławskiego kupca M. Hikkela. W 1862 roku zakupiona została wraz z terenami pod uprawę buraków cukrowych przez braci Schoelerów. Od 1904 funkcjonowała pod zarządem Schoeler und Skene GmbH. Modernizowana w latach 1934-1938, była wszechstronnym zakładem zajmującym się produkcją surowego cukru, słodyczy i spirytusu. Po II wojnie odbudowana i uruchomiona została w 1947 roku. Sprywatyzowana w 1990 roku, w związku z problemami finansowymi ogłosiła upadłość w 1994 r. Podczas Powodzi Tysiąclecia w lipcu 1997 na terenie cukrowni przechowywana była pomoc humanitarna. W 1999 roku nastąpiło przy ciszy ze strony władz miasta i konserwatora zabytków wyburzenie prawie wszystkich budynków na terenie cukrowni.
